AuthorNK & JM Archives
August 2024
Categories
All
|
Back to Blog
Understanding ‘the person’ or controlling the narrative. What are the implications of our research?3/3/2025
ABSTRACT
Why do we do research? To demonstrate that person-centered therapy is as effective (or more effective) than any other? To enquire more deeply into how a specific intervention works? To form a deeper understanding of what it means to be human? Through a variety of roles over the past few decades I’ve participated in and observed research from many different angles. More recently I’ve studied the collaboration of Rogers and his early colleagues that led to the tentative formulations of client-centered therapy in the 1950s and 1960s. I contrast their openness to whatever might unfold as they listened to hundreds of recorded client interviews with my experience of very different kinds of research: research that is designed to argue a point, to demonstrate the ‘effectiveness’ of a particular approach or even to shape the direction of a therapy. This paper considers whether person-centered therapy (PCT) has reached a point in its evolution where it may be wise to pause and reflect on how our understanding of the ‘person’ and of the therapy we offer has been viewed (and shaped) by research. We are living in a post-truth age and perhaps need to be more questioning of what underlies the use of such phrases as ‘evidence-based’ and ‘research-led’. KEYWORDS: Nature of the person, Wisconsin project, outcomes, controlling the narrative, tribe
0 Comments
Back to Blog
Ομιλίες στο Βουνό: "Ζωή", 29 Αυγούστου - 1 Σεπτεμβρίου 2024 https://omiliesstovounosite.wordpress.com/  ‘…we evolve out of our own consciousness’ (Oscar Wilde: De Profundis, 1897) Abstract
Carl Rogers and Eugene Gendlin were collaborators in the development of Client-Centred Therapy in the mid-twentieth century. They came to understand that experiencing, ‘an inward sensitivity to the living body’, was a key factor in therapeutic change. Their own regard for the positivist tradition of psychotherapy research led to a split between what Rogers describes as ‘the rigorous objectivity of myself as scientist and the almost mystical subjectivity of myself as therapist’ (1961, p.200). While the therapies that they are associated with have developed on secular lines, a lifetime spent developing ‘inward sensitivity to the living body’ led both men to an awareness of ‘something more’, of there being a ‘spiritual’ foundation to human life. Yet this understanding– at the heart of all religious traditions, found everywhere in great literature, art and music– has not yet found a respected place in the world of psychotherapy. Short CV Judy Moore was Director of the Counselling Service and Director of the Centre for Counselling Studies at the University of East Anglia, UK. She was involved in both the professional training and the research supervision of postgraduate students studying the work of Carl Rogers and Eugene Gendlin. She is a Certifying Coordinator of The Focusing Institute, New York, and has contributed to and co-edited (with Nikolaos Kypriotakis) two volumes of Senses of Focusing (Eurasia Publications, 2021). Her most recent contribution to the literature is a chapter on ‘Spirituality and Transcendence’ for the 3rd edition of the Handbook of Person-Centred Therapy (ed. Mick Cooper et al., Palgrave Macmillan, 2024). She has been a practitioner of Zen meditation for thirty years and is a lay minister in the Order of Buddhist Contemplatives. She now lives and works in private practice in Norwich, UK.
Back to Blog
Ομιλίες στο βουνό: "Ζωή", 29 Αυγούστου με 1 Σεπτεμβρίου 2024 https://omiliesstovounosite.wordpress.com/  Βιωμένο νόημα και ζωή: Σκέψη και βιωματική προαγωγή
Περίληψη Πώς αρχίζουμε με το άμεσο βίωμα (ως διαδικασία), με την ζωή; Πώς επιστρέφουμε διαρκώς «εκεί», αναφερόμενοι/ες/α άμεσα σε αυτήν; Πώς την κατανοούμε, πώς τολμούμε να (την) σκεφτούμε, αλλά με τους δικούς της όρους και προϋποθέσεις; Η ομιλία αναφέρεται στο έργο του Gendlin και στις βάσεις του έργου του, μέσα από αυτήν την οπτική, με κρίσιμες επισημάνσεις (παράδοξα, οιονεί αδιέξοδα, επεξηγήσεις και προαγωγές, κ.λπ.) αλλά και σύντομες αναφορές στους Dilthey, Heidegger, Deleuze, Husserl, κ.λπ. Σύντομο βιογραφικό σημείωμα Ο Νικόλαος Κυπριωτάκης σπούδασε Φυσική. Είναι Προσωποκεντρικός & Focusing-βιωματικός θεραπευτής (ECP), εκπαιδευτής στην βιωματική διαδικασία του Focusing, Προσωποκεντρικός επόπτης και Focusing Coordinator (Διεθνές Ινστιτούτο Focusing, Νέα Υόρκη). Μαζί με την Judy Moore είναι επιμελητής του συλλογικού έργου Senses of Focusing, Vol. I & II, 2021, εκδόσεις Ευρασία. Ήταν ο αρχισυντάκτης του περιοδικού Εποχή | Epoché (Φαινομενολογικές Ψυχοθεραπείες), εκδόσεις Ευρασία για τα τεύχη 1 έως και 16. Έχει μεταφράσει στα Ελληνικά το βιβλίο Focusing του Eugene T. Gendlin, 2023, εκδόσεις Ευρασία, καθώς και αρκετά σημαντικά άρθρα του.
Back to Blog
Gender28/5/2024 Ελληνικό Κέντρο Focusing:
“Εισαγωγικό Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα: Φύλα και Κοινωνίες – Κριτικές Προσεγγίσεις στο ΛΟΑΤΚΙ+ φάσμα και το Ετεροκανονικό Πλαίσιο” Εκπαιδεύτριες: Πάρβη Πάλμου & Άννα Απέργη-Κωνσταντινίδη Γενικός σχολιασμός: Πολλές δεκαετίες μετά από την εμφάνιση του όρου gender (κοινωνικό φύλο) και τα πρωτόκολλα κανονικοποίησης της Gender Identity Clinic, οι επεμβάσεις κανονικοποίησης και οι "θεραπείες" μεταστροφής (conversion therapy) (σεξουαλικού προσανατολισμού ή/και ταυτότητας φύλου) καλά κρατούν... ΟΧΙ: ο "ανοικτός ορίζοντας της διερεύνησης" (Butler) αφορά μονάχα στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της αυτοδιάθεσης του σώματος και των σχέσεων, στην ελευθερία του ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ. Χρειαζόμαστε επιβεβαιωτικές, μη κατευθυντικές ψυχοθεραπείες και όχι "ψευδοθεραπείες" που κανονικοποιούν, καταπιέζουν και κακοποιούν. Χρειάζεται λοιπόν να δείχνουμε μεγάλη προσοχή στους όρους και τις έννοιες, στις μεθόδους/διαδικασίες και τις πρακτικές που χρησιμοποιούνται. Βρίσκονται εν τέλει σε συμφωνία με τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα ή τα παραβιάζουν; Είναι μια οποιαδήποτε "gender therapy" (νέα ή παλαιά) (μια οποιαδήποτε "gender clinic") συμβατή με την αυταξία της ύπαρξης και του βιώματός μου ή όχι; Είναι συμβατή με την σωματικότητά μου (σεξουαλικότητα, ταυτότητα, έκφραση, συμπεριφορά, κ.λπ.) ή όχι; Το ιστορικό παράδειγμα της Gender Identity Clinic (αλλά και η αντίστοιχη εννοιολόγηση και ιδεολογική εκμετάλλευση του όρου gender) είναι πολύ χαρακτηριστική. Ίσως χρειάζεται να υπερασπιστούμε έντονα την μοναδικότητα της σωματικότητάς μας, ενάντια σε όλες τις προσπάθειες (ρητές ή υπόρρητες) κανονικοποίησής της και μεταστροφής της, οποιαδήποτε εννοιολογικά ή ιδεολογικά μέσα και αν υιοθετούν αυτές οι προσπάθειες, αυτές οι ιδεολογίες, αυτά τα κινήματα. Πολλά ευχαριστώ στην Πάρβη Πάλμου και την Άννα Απέργη-Κωνσταντινίδη για την πολύτιμη εμπειρία και γνώση τους. Αναφορές: Butler, Judith (2024). “Who’s afraid of gender?”. Farrar, Straus and Giroux. Butler, Judith (2015). "Senses of the subject" [Κεφάλαιο για τον Kierkegaard: "Kierkegaard's speculative despair"]. New York: Fordham University Press. Colapinto, John (December 11, 1997). "The True Story of John / Joan ". The Rolling Stone, pp. 54-97. Colapinto, John (2000/2006). "As nature made him: The boy who was raised as a girl" [Βιογραφία του David Reimer]. Harper Perennial. Money, John; Hampson, Joan G; Hampson, John (October, 1955). "An Examination of Some Basic Sexual Concepts: The Evidence of Human Hermaphroditism". Bull. Johns Hopkins Hosp. 97(4). Johns Hopkins University: 301–19. Money, John (1952). «Hermaphroditism: An Inquiry into the Nature of a Human Paradox» [διδακτορική διατριβή]. Harvard University. Επίσης: Wikipedia & το έργο του Eugene Gendlin (π.χ., "A Process Model")
Back to Blog
This is a review of Campbell Purton’s Self-Therapy: A Focusing guide written by Richard House for Self and Society, the Journal of the Association of Humanistic Psychology in Britain.  Link
CAMPBELL PURTON, Self-Therapy: A Focusing Guide, Eurasia Books, Athens, 2022, 138 pp, ASIN: B0B696R5BR, price (p/b) 14.40 euros. Focusing is essentially about giving attention to the hazy edges of what we already know. This keeping of our attention on the problem as a whole, while allowing new details to emerge, requires serious concentration – trying to attend to what lies beyond what we already feel and think. To use Eugene Gendlin’s picture-language, there are unclear ‘edges’ surrounding the things we can say and think clearly. There’s always more to a situation than we can think or say, and we usually don’t know where exactly in this haziness lies the way forward in our difficulty. Focusing involves noticing where something feels just a bit awry, or incomplete, where something ‘niggles’ us, or we have a hunch, or an inkling about something, but can’t yet put it into words (text adapted from pp. 37–8). Campbell Purton has written extensively on Focusing-oriented psychotherapy (see www.dwelling.me.uk). His earlier books include: Person-Centred Therapy: A Focusing-Oriented Approach (2004) and The Focusing-Oriented Counselling Primer (2007). He was Director of the University of East Anglia’s postgraduate diploma/MA course in Focusing-oriented psychotherapy. Eurasia Books website: https://eurasiabooks.gr/
Back to Blog
This is a review of Senses of Focusing written by Richard House for the very last edition of Self and Society, the Journal of the Association of Humanistic Psychology in Britain.
JUDY MOORE & NIKOLAOS KYPRIOTAKIS (eds),
Senses of Focusing, Volume I & Volume II, Eurasia Books, Athens, 2021, 1130 pp, ASIN: B09L4SLXTP, price 68.50 euros. A new two-volume collected work about Focusing by authors from all over the world, who approach Focusing – the experiential psychotherapeutic approach within the tradition of Person-Centered Therapy, developed by Eugene T. Gendlin – in diverse ways. There is much original and ground-breaking material throughout the two volumes. The 24 contributors to Volume I include Nikolaos Kypriotakis, Greg Madison, Judy Moore, Campbell Purton and Ernesto Spinelli. The 28 contributors to Volume II include Peter Afford, Mick Cooper, Nikolaos Kypriotakis, Judy Moore and Brian Thorne. Volume I offers fresh thinking to the meaning of ‘Focusing’ and how Eugene Gendlin’s work grew from and has developed different elements of philosophy and psychotherapy. The meaning of ‘Focusing’ and the ‘Felt sense’ are considered and re-examined; the close relationship between Focusing and Eastern traditions is explored by authors from Japan and China; the relevance of Focusing to the existential challenges that we face are seen not only in terms of personal meaning, but also in relation to current global and political crises; the evolution of new developments in Focusing practice are described; different considerations are brought to bear in relation to working with physical illness and the body; and the volume concludes with a section on ‘Body Mapping’ and ‘Children Focusing’. Volume II carries exploration of the many senses of ‘focusing’ in new directions, beginning with ‘spirituality’ and the wisdom of ‘dreams’. The value of living and working from inner experiencing ‘ in individual lives and in therapeutic practice’ is explored across a variety of cultures, as well as through different manifestations in the Arts, specifically poetry, theatre and music. A section on Focusing in ‘science and neuroscience’ is followed by cross-cultural takes on the theory and practice of ‘Thinking at the Edge’ and a section on the significance of the body’s knowing in ‘ethics and decision-making’. The volume concludes with an examination of Gendlin’s contribution to Client-Centred Therapy and examples of how his work is now regarded by more recent theorists and practitioners of the Person-Centred Approach (PCA). According to Manu Bazzano, ‘This stimulating and extensive collection of essays from Focusing practitioners and theorists around the world is the most comprehensive compendium to date of a “sister approach” to the PCA and one that is at the forefront of experiential and humanistic investigations and methodologies. It features both new developments as well as direct quotes from his founder, Gene Gendlin…. Seasoned practitioners and trainees alike from most therapeutic orientations will benefit from a close reading of these two remarkable volumes, even when only selecting chapters close to their field of investigation. They will benefit all the more if they do so with an attentive, critical stance’. Eurasia Books website: https://eurasiabooks.gr/
Back to Blog
"Subversion and desire: pathways to transindividuation" |
||||||||||||
RSS Feed
| subversion_and_desire__pathways_to_transindividuation.pdf |
Back to Blog
Focusing Διαδικασία Εστίασης:
Focusing - New Greek translation
16/3/2024
Focusing Διαδικασία Εστίασης:
Πώς να έχετε άμεση πρόσβαση
στην νοημοσύνη του σώματός σας
(Με βάση την αναθεωρημένη και ανανεωμένη
25η εορταστική έκδοση του κλασικού bestseller)
Εκδόσεις ΕΥΡΑΣΙΑ. Εξώφυλλο: Κατερίνα Διακομή (“Χωρίς τίτλο”).
Μετάφραση και επιστημονική επιμέλεια: Νικόλαος Κυπριωτάκης
Link
Διαβάστε περισσότερα από το οπισθόφυλλο:
TΟ ΒΙΒΛΊΟ FOCUSING ΤΟΥ ΒΡΑΒΕΥΜΈΝΟΥ φιλοσόφου και ψυχολόγου Eugene T. Gendlin, Ph.D., αποτελεί έναν κλασικό, εξαιρετικά προσιτό, οδηγό για την βιωματική διαδικασία της εστίασης στο σώμα, όπως αυτό γίνεται αισθητό εκ των έσω, δηλαδή στην ολότητα σώματος-νου-περιβάλλοντος και την υπόρρητη, σωματική γνώση και νοημοσύνη. Η διαδικασία εστίασης (Focusing), βασισμένη στην πρωτοποριακή έρευνα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο την δεκαετία του 1960, αποτελεί όχι μονάχα μια ισχυρή μέθοδο αυτοβοήθειας, αυτεπίγνωσης, δημιουργικότητας και προσωπικής ανάπτυξης αλλά και την βάση της Focusing-βιωματικής Θεραπείας. Επίσης, μέσα από την ευρεία δημοτικότητα και την επιστημονική αναγνώριση που έχει κερδίσει, συνιστά πλέον όχι μόνο ένα βασικό συστατικό στοιχείο άλλων μορφών Βιωματικής και Σωματικής Θεραπείας και Τραυματοθεραπείας, αλλά εφαρμόζεται γενικότερα και ως βάση μεθόδων επαγγελματικής καθοδήγησης, καινοτομίας και δόμησης θεωρητικών συστημάτων. Όπως τονίζει και ο ίδιος ο Gendlin, το Focusing μπορεί να συνδυαστεί πολύ εύκολα με κάθε άλλη ήδη διαθέσιμη τεχνική, μέθοδο ή προσέγγιση, βοηθητική στην προσωπική ή επαγγελματική μας ζωή, στις τέχνες και τις επιστήμες.
Το βιβλίο αυτό, το οποίο έχει καταγράψει πάνω από μισό εκατομμύριο αντίτυπα παγκοσμίως και έχει μεταφραστεί ήδη σε πάρα πολλές γλώσσες, αποτελεί ταυτόχρονα ένα εγχειρίδιο πρακτικής, θεραπείας, ψυχολογίας και φιλοσοφίας. Εδώ, με απλή γλώσσα, εκδιπλώνονται οι αρχές και το νέο σύστημα σκέψης που αποτελούν την βάση της διαδικασίας εστίασης όπως, για παράδειγμα, ο τρόπος που το σώμα μας φέρει ή ενέχει ολιστικά τις καταστάσεις που ζούμε και αποκρίνεται βιωματικά σε αυτές, μέσα από ακαθόριστες αρχικά, σωματικά αισθητές και πολυσύνθετες «βιωμένες αισθήσεις» (felt senses), γεμάτες από λεπτομερή και βιωματικά ακριβή νοήματα και συναισθήματα. Επιπλέον: ο τρόπος που το σώμα μας προάγεται στην βιωματική του διαδικασία μέσα από «βιωμένες αλλαγές» (felt shifts), άμεσα αισθητές, δραματικές ή όχι, αλλά πάντοτε απελευθερωτικές. Στο βιβλίο αυτό ο Gendlin αναπτύσσει, επίσης, με προσοχή και σαφήνεια, την μέθοδο της διαδικασίας εστίασης σε έξι εύχρηστα βήματα ή κινήσεις, καθώς και τον τρόπο και την διαδικασία για να ακούμε τους άλλους ανθρώπους και να ανακαλύπτουμε τον πλούτο των βιωμάτων τους. Εξετάζει, τέλος, την δυνατότητα για ένα νέο είδος σχέσεων, αλλά και κοινωνικών πρακτικών· ένα νέο είδος κοινωνικών σχέσεων που μπορούν να ξεπερνούν τους αναχρονιστικούς και καθιερωμένους ρόλους και πρότυπα.
Στις σελίδες του βιβλίου θα βρείτε πολλά στοιχεία για περαιτέρω πληροφορίες και μελέτη, καθώς και για το πώς θα μπορούσατε να εκπαιδευτείτε στο Focusing.
Διαβάστε περισσότερα από το οπισθόφυλλο:
TΟ ΒΙΒΛΊΟ FOCUSING ΤΟΥ ΒΡΑΒΕΥΜΈΝΟΥ φιλοσόφου και ψυχολόγου Eugene T. Gendlin, Ph.D., αποτελεί έναν κλασικό, εξαιρετικά προσιτό, οδηγό για την βιωματική διαδικασία της εστίασης στο σώμα, όπως αυτό γίνεται αισθητό εκ των έσω, δηλαδή στην ολότητα σώματος-νου-περιβάλλοντος και την υπόρρητη, σωματική γνώση και νοημοσύνη. Η διαδικασία εστίασης (Focusing), βασισμένη στην πρωτοποριακή έρευνα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο την δεκαετία του 1960, αποτελεί όχι μονάχα μια ισχυρή μέθοδο αυτοβοήθειας, αυτεπίγνωσης, δημιουργικότητας και προσωπικής ανάπτυξης αλλά και την βάση της Focusing-βιωματικής Θεραπείας. Επίσης, μέσα από την ευρεία δημοτικότητα και την επιστημονική αναγνώριση που έχει κερδίσει, συνιστά πλέον όχι μόνο ένα βασικό συστατικό στοιχείο άλλων μορφών Βιωματικής και Σωματικής Θεραπείας και Τραυματοθεραπείας, αλλά εφαρμόζεται γενικότερα και ως βάση μεθόδων επαγγελματικής καθοδήγησης, καινοτομίας και δόμησης θεωρητικών συστημάτων. Όπως τονίζει και ο ίδιος ο Gendlin, το Focusing μπορεί να συνδυαστεί πολύ εύκολα με κάθε άλλη ήδη διαθέσιμη τεχνική, μέθοδο ή προσέγγιση, βοηθητική στην προσωπική ή επαγγελματική μας ζωή, στις τέχνες και τις επιστήμες.
Το βιβλίο αυτό, το οποίο έχει καταγράψει πάνω από μισό εκατομμύριο αντίτυπα παγκοσμίως και έχει μεταφραστεί ήδη σε πάρα πολλές γλώσσες, αποτελεί ταυτόχρονα ένα εγχειρίδιο πρακτικής, θεραπείας, ψυχολογίας και φιλοσοφίας. Εδώ, με απλή γλώσσα, εκδιπλώνονται οι αρχές και το νέο σύστημα σκέψης που αποτελούν την βάση της διαδικασίας εστίασης όπως, για παράδειγμα, ο τρόπος που το σώμα μας φέρει ή ενέχει ολιστικά τις καταστάσεις που ζούμε και αποκρίνεται βιωματικά σε αυτές, μέσα από ακαθόριστες αρχικά, σωματικά αισθητές και πολυσύνθετες «βιωμένες αισθήσεις» (felt senses), γεμάτες από λεπτομερή και βιωματικά ακριβή νοήματα και συναισθήματα. Επιπλέον: ο τρόπος που το σώμα μας προάγεται στην βιωματική του διαδικασία μέσα από «βιωμένες αλλαγές» (felt shifts), άμεσα αισθητές, δραματικές ή όχι, αλλά πάντοτε απελευθερωτικές. Στο βιβλίο αυτό ο Gendlin αναπτύσσει, επίσης, με προσοχή και σαφήνεια, την μέθοδο της διαδικασίας εστίασης σε έξι εύχρηστα βήματα ή κινήσεις, καθώς και τον τρόπο και την διαδικασία για να ακούμε τους άλλους ανθρώπους και να ανακαλύπτουμε τον πλούτο των βιωμάτων τους. Εξετάζει, τέλος, την δυνατότητα για ένα νέο είδος σχέσεων, αλλά και κοινωνικών πρακτικών· ένα νέο είδος κοινωνικών σχέσεων που μπορούν να ξεπερνούν τους αναχρονιστικούς και καθιερωμένους ρόλους και πρότυπα.
Στις σελίδες του βιβλίου θα βρείτε πολλά στοιχεία για περαιτέρω πληροφορίες και μελέτη, καθώς και για το πώς θα μπορούσατε να εκπαιδευτείτε στο Focusing.
Back to Blog
Judy Moore
Country: UK
Organization: University of East Anglia
Short presentation
Title: Discovering ‘a new universe’ for ourselves: beyond voices that affirm or deny ‘spirituality’ in the Person-Centred Approach
Carl Rogers said towards the end of his life that he had ‘underestimated the importance of [a] mystical, spiritual dimension’ to human existence. Since his death in 1987 an unstated battle has unfolded in the Person-Centred world where some have sought powerfully to affirm and others powerfully to deny the existence and relevance of a dimension that Rogers chose to describe in his later writings as ‘the spiritual’. We may have learnt much from these voices, but what might we also have lost by giving too much attention either to powerful assertions of ‘the spiritual’ or to equally powerful assertions of concepts and theories that promote a more secular understanding?
Since Rogers’ death, ‘spirituality’ has been re-interpreted and re-presented in the Person-Centred world by key individuals, but there has also been a re-framing of phenomena (for example, ‘presence’ and ‘relational depth’) originally articulated quite tentatively by Carl Rogers at a time when his own appreciation of an ineffable dimension to human and non-human life was unfolding.
Where do we place ourselves within this particular polyphony/cacophony? Is it possible that, since the death of Carl Rogers, we have created false gods whose authoritative voices have diverted us along paths of their interpretation, invention or choosing, hence contracting our own potential for engaging directly with ‘a new universe, where all the familiar concepts have disappeared [and] nothing remains but vibrating energy’ (Rogers, 1980: 347).
Short CV
Judy Moore was trained in the person-centred approach in the late 1980s before becoming a trainer on the Diploma in person-centred counselling and psychotherapy at the University of East Anglia (UEA), Norwich, UK. She later became Director of the UEA Counselling Service and Director of the University’s Centre for Counselling Studies. More recently, she has been engaged in an evolving project to investigate anomalies within the person-centred approach by studying the original client-centred theory, particularly in the light of the work of Eugene Gendlin. She has contributed to and co-edited (with Nikolaos Kypriotakis) two volumes of Senses of Focusing (Eurasia Publications, 2021). Her most recent contribution to the literature is a chapter on ‘Spirituality and Transcendence’ in the 3rd edition of the Handbook of Person-Centred Therapy (ed. Susan Stephen et al., Palgrave Macmillan, in press). She lives and works in private practice in Norwich, UK.
Country: UK
Organization: University of East Anglia
Short presentation
Title: Discovering ‘a new universe’ for ourselves: beyond voices that affirm or deny ‘spirituality’ in the Person-Centred Approach
Carl Rogers said towards the end of his life that he had ‘underestimated the importance of [a] mystical, spiritual dimension’ to human existence. Since his death in 1987 an unstated battle has unfolded in the Person-Centred world where some have sought powerfully to affirm and others powerfully to deny the existence and relevance of a dimension that Rogers chose to describe in his later writings as ‘the spiritual’. We may have learnt much from these voices, but what might we also have lost by giving too much attention either to powerful assertions of ‘the spiritual’ or to equally powerful assertions of concepts and theories that promote a more secular understanding?
Since Rogers’ death, ‘spirituality’ has been re-interpreted and re-presented in the Person-Centred world by key individuals, but there has also been a re-framing of phenomena (for example, ‘presence’ and ‘relational depth’) originally articulated quite tentatively by Carl Rogers at a time when his own appreciation of an ineffable dimension to human and non-human life was unfolding.
Where do we place ourselves within this particular polyphony/cacophony? Is it possible that, since the death of Carl Rogers, we have created false gods whose authoritative voices have diverted us along paths of their interpretation, invention or choosing, hence contracting our own potential for engaging directly with ‘a new universe, where all the familiar concepts have disappeared [and] nothing remains but vibrating energy’ (Rogers, 1980: 347).
Short CV
Judy Moore was trained in the person-centred approach in the late 1980s before becoming a trainer on the Diploma in person-centred counselling and psychotherapy at the University of East Anglia (UEA), Norwich, UK. She later became Director of the UEA Counselling Service and Director of the University’s Centre for Counselling Studies. More recently, she has been engaged in an evolving project to investigate anomalies within the person-centred approach by studying the original client-centred theory, particularly in the light of the work of Eugene Gendlin. She has contributed to and co-edited (with Nikolaos Kypriotakis) two volumes of Senses of Focusing (Eurasia Publications, 2021). Her most recent contribution to the literature is a chapter on ‘Spirituality and Transcendence’ in the 3rd edition of the Handbook of Person-Centred Therapy (ed. Susan Stephen et al., Palgrave Macmillan, in press). She lives and works in private practice in Norwich, UK.
Back to Blog
Nikolaos Kypriotakis
Country: Greece
Organization: Hellenic Focusing Center
Short presentation
Title: Beautiful affordances of things around me: polyphony and the bodily subject
Is the self mainly articulated by language and social relations, constructed in an externalist discursive way? Or, rather, is subjectivity mainly a natural, bodily one, a kind of continuity of organic life where a person can be a person even if they are stripped of explicit memories and virtual, semantic narrations?
IMAGINE US demented, severely impaired, naked, deprived of language, deprived of consciousness or even speech and speech acts, heavily diminished and lost in a world full of identities and verbal interactions, conflicting or mutually-excluding voices and any kind of explicit knowledge—us—incapable of self-distancing, reflection and explicit recollection—us—bodily self-familiar and unreflective—us—habits, inhabitants, habitus and lived bodies—us—almost at the limits of being considered persons. DO WE bring explicit knowledge to its limits, together with verbalities, concepts, voices and polyphonies?
US, while being still able to try to articulate in words what is the root, or the tree, where this strange fruit grows (character, personality, autobiography…), COULD WE be the (otherwise explicitly empty—and, thus, spiritual and mystical) centre of the Babylon of the polyphony of present time, but stripped of highly-ordered capabilities, just as embodied persons and selves?
Before we sink into oblivion and forget all the incorporated histories, before we sink into this vast endless field of immediate experience and all-encompassing pre-objective feeling, CAN WE give voice to this anti-voice, this meta-voice, this strange, abstract effort of (impossible) meta-language of languages, meanings and events? How can we make it simple, practical or unreflectively popular not only for everyday life but also for psychotherapies and sciences? Or is this effort doomed to fail par excellence?
How strange is it that we need explicitly to protect and define the implicit character of a person as a natural and embodied subject?
Short CV
Nikolaos Kypriotakis has studied Physics (where he reads Physics as a kind of philosophy) and has been trained in Person-Centred & Focusing-Oriented Psychotherapy, Person-Centred Supervision and Children Focusing. He works as a Focusing Trainer for the Hellenic Focusing Center (HFC) and he is Coordinator-in-Training for The International Focusing Institute (TIFI), New York. With Judy Moore he edited the collective work Senses of Focusing, Vol. I & II, 2021, Athens, Eurasia Publications. He is the editor-in-chief of the magazine Εποχή-Epoché (Phenomenological Psychotherapies), Athens, Eurasia Publications. For two years he was the General Secretary of the Hellenic Association for the Person-Centered & Experiential Approach (HAPCEA).
Country: Greece
Organization: Hellenic Focusing Center
Short presentation
Title: Beautiful affordances of things around me: polyphony and the bodily subject
Is the self mainly articulated by language and social relations, constructed in an externalist discursive way? Or, rather, is subjectivity mainly a natural, bodily one, a kind of continuity of organic life where a person can be a person even if they are stripped of explicit memories and virtual, semantic narrations?
IMAGINE US demented, severely impaired, naked, deprived of language, deprived of consciousness or even speech and speech acts, heavily diminished and lost in a world full of identities and verbal interactions, conflicting or mutually-excluding voices and any kind of explicit knowledge—us—incapable of self-distancing, reflection and explicit recollection—us—bodily self-familiar and unreflective—us—habits, inhabitants, habitus and lived bodies—us—almost at the limits of being considered persons. DO WE bring explicit knowledge to its limits, together with verbalities, concepts, voices and polyphonies?
US, while being still able to try to articulate in words what is the root, or the tree, where this strange fruit grows (character, personality, autobiography…), COULD WE be the (otherwise explicitly empty—and, thus, spiritual and mystical) centre of the Babylon of the polyphony of present time, but stripped of highly-ordered capabilities, just as embodied persons and selves?
Before we sink into oblivion and forget all the incorporated histories, before we sink into this vast endless field of immediate experience and all-encompassing pre-objective feeling, CAN WE give voice to this anti-voice, this meta-voice, this strange, abstract effort of (impossible) meta-language of languages, meanings and events? How can we make it simple, practical or unreflectively popular not only for everyday life but also for psychotherapies and sciences? Or is this effort doomed to fail par excellence?
How strange is it that we need explicitly to protect and define the implicit character of a person as a natural and embodied subject?
Short CV
Nikolaos Kypriotakis has studied Physics (where he reads Physics as a kind of philosophy) and has been trained in Person-Centred & Focusing-Oriented Psychotherapy, Person-Centred Supervision and Children Focusing. He works as a Focusing Trainer for the Hellenic Focusing Center (HFC) and he is Coordinator-in-Training for The International Focusing Institute (TIFI), New York. With Judy Moore he edited the collective work Senses of Focusing, Vol. I & II, 2021, Athens, Eurasia Publications. He is the editor-in-chief of the magazine Εποχή-Epoché (Phenomenological Psychotherapies), Athens, Eurasia Publications. For two years he was the General Secretary of the Hellenic Association for the Person-Centered & Experiential Approach (HAPCEA).
